Είναι οξύμωρο και άτιμο αυτό που συμβαίνει την τελευταία εβδομάδα: ο απλός κόσμος να είναι αυτός που καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε κάτι που παρουσιάζεται ως ηθικό αλλά αδύναμο «φυλάττειν Θερμοπύλας» (Γιώργος Παπανδρέου) και σε μία ελαφρώς ανενδοίαστα μεθοδευμένη, πλην αναγκαία «λύση επιβίωσης και ισχύος» (Ευάγγελος Βενιζέλος). Η αλήθεια είναι πως αυτές οι επιλογές, οι οποίες συνεχίζουν να τίθενται κατά εκβιαστικό τρόπο, δεν είναι παρά ψεύτικα και επικίνδυνα διλήμματα που αποβαίνουν σε βάρος όλων ημών. Των λεγόμενων «απλών πολιτών», που άναυδοι και παγωμένοι παρακολουθούμε τα όσα διαδραματίζονται αυτές τις μέρες στην πολιτική μας ζωή.
Κακά τα ψέματα. Κανένας από τους δύο δεν είναι άμοιρος πολιτικών ευθυνών για το τέλμα στο οποίο τόσον καιρό βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ και αποτυπώθηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα. Ομως δεν είναι δυνατόν ο Γιώργος, που θεωρήθηκε ως ένας από τους πιο επιτυχημένους υπουργούς Εξωτερικών, ξαφνικά να χρίζεται «ανίκανος ηγέτης με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν θα δει εξουσία». Και δεν νοείται την ίδια ώρα να… χορεύουν διάφοροι σημιτικοί και εκσυγχρονιστές, ουκ ολίγα διακεκριμένα λαμόγια, ένιοι τυχάρπαστοι και τα… γνωστά άγνωστα εκδοτικά συμφέροντα, που, σύμφωνα με τα όσα φαίνεται να πιστεύει ο κόσμος αλλά και ουκ ολίγα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στόχο έχουν να ξανανέβουν στην εξουσία από την οποία ο λαός τους απομάκρυνε και έτσι να μας λυμαίνονται, πείθοντάς μας ταυτόχρονα πως είναι… για το καλό μας.
Γι’ αυτό και πολύ καλά έκανε, κατά τη γνώμη μου, ο Γιώργος και προέβη στην ομιλία της περασμένης Τετάρτης ενώπιον της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας κάνοντας πρόταση για ψήφο εμπιστοσύνης. Τους χάλασε τη «σούπα» - τη στιγμή μάλιστα που μεθόδευαν μετακίνηση της ψηφοφορίας της 11ης Νοεμβρίου στα… τέλη Σεπτεμβρίου! Και άριστα, πλην αργά, έκανε την αυτοκριτική του, λέγοντας πως ο βασικός λόγος που ο ελληνικός λαός δεν εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ ήταν το ότι εκείνος δεν προέβη σε κάθαρση μέσα στο κόμμα ή σε ρήξεις με «κατεστημένα εκδοτικά συμφέροντα». Το ότι, αν και «καθαρός» ο ίδιος, δεν αφουγκράστηκε την ανάγκη του κόσμου για ουσιαστική αλλαγή, δεν κατάλαβε πως Κεντροαριστερά δεν υπάρχει με δεξιές ή αντεθνικές θέσεις, δεν δημιουργείται με «βελούδινα διαζύγια», δεν γίνεται χωρίς ανατροπή. Και χωρίς αλλαγή ουσιαστική ο κόσμος δεν πείθεται. Δεν ψηφίζει ξανά ΠΑΣΟΚ. Το θέμα είναι η ουσία της ηθικής και της πολιτικής και όχι μόνον ο αρχηγός. Αυτό αδυνατούσαν να καταλάβουν όλοι στο ΠΑΣΟΚ εδώ και τέσσερα χρόνια.
Υπέρ της απομάκρυνσης του Γιώργου φάνηκε πως τάσσεται και ο Αποστάτης που φρόντισε να εξελιχθεί σε Επίτιμο και στο προεκλογικό συνέδριο της Ν.Δ. σε «Πατριάρχη της Δεξιάς». Ενώ την προεκλογική περίοδο ο κ. Μητσοτάκης κοπτόταν υπέρ της διατήρησης του «πολιτικού πολιτισμού», τώρα (!) χρησιμοποίησε τον όρο «καραγκιοζιλίκια» προκειμένου να σχολιάσει τα πεπραγμένα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταλήγοντας: «Το παιδί φαινόταν ότι δεν κάνει για αρχηγός». Κατ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνον απομάκρυνε τους προβολείς από τη νέα εθνική πανωλεθρία με τα Σκόπια που «πέτυχε» στη Νέα Υόρκη η κόρη του, η υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά έδωσε και τροφή σε όσους διατείνονται ότι τα ποικιλώνυμα εκδοτικά συμφέροντα που… συνωστίζονται τώρα πίσω από τον κ. Βενιζέλο έχουν τους συμμάχους τους και στη Ν.Δ. Σύμφωνα με φήμες όμως, η… απρόκλητη εξύβριση του κ. Παπανδρέου από τον κ. Μητσοτάκη μπορεί να σημαίνει και ότι έχει ενστερνιστεί την άποψη που κυκλοφορεί, πως «ο Βενιζέλος πριν από τη συμπλήρωση ενός έτους θα ρίξει τον Καραμανλή». Σύμφωνα δε με «αρρωστημένους εγκεφάλους» (δανειζόμαστε τον όρο από τον κ. Κακλαμάνη), μία τέτοια εξέλιξη θα άνοιγε διάπλατα τον δρόμο προς την πρωθυπουργία στην (ηλικιακά μεγαλύτερη από τον κ. Καραμανλή) κυρία Μπακογιάννη. Αλλος δρόμος πέραν αυτού δεν (φαίνεται να) υπάρχει για εκείνη, γιατί δεν την παίρνει να αποδειχτεί η αποστασία… κληρονομικό χάρισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου